Το μυαλό είναι μυστήριο πράγμα. Δουλεύει αλλόκοτα. Το 'χεις και σε υπηρετεί όλη τη χρονιά, σου αποδίδει, σου κάνει χιλιόμετρα, αλλά όσο μπαίνει το καλοκαίρι και οι αντοχές εξαντλούνται, αρχίζει σιγά σιγά να ρετάρει. Σα να χάνει στροφές. Σα να μπουκώνει, στουμπώνει, σα να γκώνει. Δεν τραβάει. Η χρονιά είναι σαν μαραθώνιος, και το μυαλό σου είναι σαν τα πόδια του μαραθωνοδρόμου. Στο τέλος της διαδρομής έχει φάει τόσο ξύλο, που αρχίζει να κάνει τα δικά του. Να μερικά συμπτώματα που σου δείχνουν ότι είσαι στο τέλος της διαδρομής, και πως το μυαλό σου χρειάζεται επειγόντως διακοπές.

Βασισμένα σε πραγματικά γεγονότα

Χρειάζεσαι διακοπές:

Όταν εμφανίζεις συμπτώματα δύσπνοιας, ζαλάδας, εφίδρωσης και ιλίγγου μπροστά σε LCD οθόνες.

Όταν δεν μπορείς να βρεις πού έχεις παρκάρει — ενώ έχεις πάει με τα πόδια στη δουλειά.

Όταν μπαίνεις σε ένα δωμάτιο και ξεχνάς γιατί έχεις έρθει σ' αυτό το δωμάτιο. Κι αυτό συμβαίνει σε κάθε δωμάτιο.

Όταν βγαίνεις απ' το σπίτι φορώντας δύο διαφορετικά παπούτσια. Και το ξέρεις. Και δεν σε νοιάζει.

Όταν νομίζεις ότι είναι Δευτέρα — ό,τι μέρα κι αν είναι.

Όταν ακουμπάς το κεφάλι σου στο γραφείο επειδή είναι πολύ βαρύ για να το αντέξει ο λαιμός. Και αποκοιμιέσαι.

Όταν παίρνεις τηλέφωνο τον εαυτό σου.

Όταν χτυπάει το κουδούνι, ανοίγεις την πόρτα, βλέπεις τον ντελιβερά, και δεν καταλαβαίνεις τι έχει συμβεί — δεν θυμάσαι να έχεις παραγγείλει πίτσες.

Όταν ανοίγεις το ψυγείο και βρίσκεις τα κλειδιά του αυτοκινήτου.

Όταν πλένεις το πρόσωπό σου με οδοντόκρεμα.