μια εποχή, όπου θεωρείσαι επικίνδυνος όταν λες την γνώμη σου

[orban]

Σε μια εποχή όπου θεωρείσαι επικίνδυνος όταν λες την γνώμη σου…


Διαβάζοντας τις απόψεις ανώνυμων και «επώνυμων» στο www.hotstation.gr τον τελευταίο 1 περίπου χρόνου διαπίστωσα ότι σε μια εποχή που θεωρείσαι επικίνδυνος όταν λες την γνώμη σου ευτυχώς που υπάρχει και ένα site με αναφορές μεταξύ άλλων και στο πολύπαθο ραδιόφωνο.

Ένα site που τελικά επιτρέπει μέσες άκρες σε όλους - όλες να πουν αυτό που σκέφτονται.

Είναι αισιόδοξο αυτό.

Με σεβασμό,

orban

[Stefania]

Είναι πολλά αυτά που τελευταία μας περιορίζουν!!
Ο στόχος κάποιων είναι να γίνουμε ελεγχόμενοι άνθρωποι... και ξέρεις τελικά το καταφέρνουν κατα κάποιο τρόπο!

Το μόνο που μας μένει... είναι η ελεύθερη σκέψη... αν δεν αφήσουμε εμείς κάποιον να μπει "μέσα" κανείς δεν μπορεί να τη διαβάσει, να τη κλέψει!

Η ελεύθερη έκφραση έχει διαμελιστεί κάπως... όπως είπες λίγοι εκφράζουν αυτό που νιώθουν και που σκέφτονται!
Ευτυχώς όμως πάντα θα υπάρχουν τρόποι να εκτονώσεις τον εσωτερικό σου κόσμο, τον θυμό σου ή τον προβληματισμό σου!

Ευτυχώς όσο προσπαθούν να μας κάνουν πρόβατα με φίμωτρα... πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι με κρίση και αντίληψη,

Θα είναι πάντα μαύρα πρόβατα αλλά στην τελική ελεύθεροι!!

[cy_melissa]

Αυτή η εποχή μας παρέχει περισσότερες δυνατότητες να εκφράσουμε ελεύθερα την άποψή μας από όποιαδήποτε άλλη εποχή του παρελθόντος. Έχουμε τόσα μέσα.

Το κακό είναι ότι όλο και περισσότεροι ή έχουν άγνοια, ή δε σκοτίζονται πια. Συμπεριφερόμαστε οι πλείστοι σαν άτομα και όχι σαν σύνολο, όπως παλιά. Τώρα η επικοινωνία έχει λιγοστέψει, ο καθένας κοιτάει την παρτη του, το συμφέρον του, έγινε υλιστής από ιδεολόγος.

Αυτοί που θέλουν να φιμώνουν πάντα υπήρχαν και πάντα θα υπάρχουν. Το θέμα είναι ποιός αντιστέκεται. Γιατί κι αυτοί στη σύγχρονη αυτή εποχή βρήκαν άλλα μέσα πιο "πολιτισμένα" να μας κλείσουν τα μάτια και το στόμα. Πάρε μέσα μαζικής ενημέρωσης. Πάρε υπερκαταναλωτισμός.

Το θέμα είναι ποιος και πως αντιστέκεται, γιατι σήμερα έχουμε περισσότερα μέσα να ακουστεί η φωνή μας, αλλά λιγότερες φωνές.
_________________
Χαμογέλα!

[Nibelungen]

Κάποτε τα πράγματα ήταν «μαύρο-άσπρο».

Ήταν πολύ απλό να επιλέξεις στρατόπεδο αν ήσουν άνθρωπος ανήσυχος και όχι ουδέτερος και άψυχος.

Εδώ και πολλά χρόνια , όλα έχουν αλλάξει. Και το χειρότερο έχει επικρατήσει το ήθος που λεει : «αν δεν μαζί μας είσαι εναντίον μας». Το ακούς ή το αισθάνεσαι από παντού.

Από την Αμερική και τον λεγόμενο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας –στον οποίο αν αντιτίθεσαι είναι τρομοκράτης, μέχρι ακόμα και τα απλά καθημερινά γούστα.

Γιατί και εδώ έχουμε μια ανάλογη δικτατορία , αυτή του life style η οποία ειδικά στην Ελλάδα μπέρδεψε τα πάντα μετατρέποντας έναν ολόκληρο τόπο σε ένα τοπίο θλιβερού χαβαλέ.

Η δικτατορία που επιβάλλουν τα Μέσα Ενημέρωσης καθώς επί χρόνια «διαπαιδαγωγούν» τον κόσμο είναι ακόμα χειρότερη καθώς έχει αναδείξει τους πιο απίθανους ανθρώπους –Τριανταφυλλόπουλους-Θέμους- Ευαγγελάτους κλπ σε υποκατάστατα των θεσμών που είναι ανύπαρκτοι ή σε γενική απαξία των πάντων.

Και βέβαια , δεν είσαι πια ελεύθερος να πεις τη γνώμη σου αβίαστα.

Αν δεν είναι πια ο «λογοκριτής» (που φοβάμαι πως είναι με αυτά που διαβάζω για το Best radio) είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που είναι δίπλα σου που αν ψελλίσεις κάτι το διαφορετικό, κάτι που ξεφεύγει από το μέσο όρο, τότε αυτόματα σε χαρακτηρίζουν γραφικό και περίεργο. Και αυτό είναι η γκρίζα περιοχή. Το buffer zone στο οποίο ζούμε.

Παλιά , ήταν ο μπάτσος της δικτατορίας, η απροκάλυπτη συντήρηση και ο «ειλικρινής» φασισμός που δεν έπαιζε θέατρο.

Τώρα υπό διωγμό είναι ότι τολμά να ξεφύγει. Ότι τολμά να χαλάσει τη συνταγή που τάχα προσφέρει εναλλακτικές λύσεις «για όλα τα γούστα».

Ακόμα και τη μουσική την έχουν κατατάξει σε κατηγορίες που τις έχουμε αποδεχτεί και τις συζητάμε. Λέμε ας πούμε «έντεχνο τραγούδι»....Αλήθεια τι θα πει αυτό; Όταν ο Χατζηδάκις ή Θεοδωράκης έγραφαν τα αριστουργήματά τους , ο όρος αυτός ήταν ανύπαρκτος.

Γιατί απλά, δεν είχε αναπτυχθεί τόσο η μουσική βιομηχανία ώστε να αναγκαστεί να δημιουργήσει κατηγορίες. Κατηγορίες μουσικής , για αντίστοιχες κατηγορίες ακροατών.

Και όταν θέλεις να συνδυάσεις σε μια εκπομπή για παράδειγμα μια άρια με την Μαρία Κάλας να δένει στη συνέχεια με τη φωνή της Enya και να κορυφώνεις με τον φλογοβόλο ήχο της κιθάρας του Hendrix σου λένε «αυτά δεν πουλάνε-που να σε βάλουμε εσένα σε τι κοινό απευθύνεσαι , άλλοι ακούνε Κάλας, άλλοι Enya και άλλοι Hendrix.»

Και κάπως έτσι ουσιαστικά ακυρώνουν τη μουσική.

Και όταν ακυρώνουν τη μουσική ακυρώνουν την επικοινωνία.

Δηλαδή τα πάντα.

Η κωμωδία είναι πως αν κατά λάθος τους ξεφύγεις και βγεις στον αέρα με κάτι τέτοια , δεν μπορούν να σε καταργήσουν γιατί ω του θαύματος «κάτι τέτοια» αγγίζουν πολύ κόσμο και καταφέρνουν να πυκνώνουν αρμονικά τα πιο ετερόκλητα target groups .

Όμως, σας διαβεβαιώ , πως είναι στην «τσίτα» και παρακολουθούν διαρκώς τι κάνεις , μην τυχόν και τους δώσεις αφορμή για να σε κόψουν.

Γιατί απλά χαλάς τη σούπα. (Πρόσφατα γνωρίζω πως ειπώθηκε σε παραγωγό να μιλάει μεταξύ των τραγουδιών και της μουσικής 30’’ το πολύ 35’’. Σε εκπομπή...όπου το ακροατήριο , όταν ο εν λόγω παραγωγός δεν μιλάει και δεν λεει τα δικά του ...σπάνε τα τηλέφωνα για διαμαρτυρία. Γιατί; ρώτησε αυτός. Γιατί έτσι. Ήρθε η αναλυτική και δημοκρατικότατη απάντηση.

Τα ίδια ισχύουν σχεδόν σε όλα τα επίπεδα. Και στον εκδοτικό χώρο και στα εικαστικά , παντού , όπου υπάρχουν «μέσα» που μπορούν να ερεθίσουν τη σκέψη , να βάλουν ερωτήματα , να διευρύνουν ορίζοντες , παντού έχουν μπει κανόνες ελέγχου.

Και μάλιστα πια, τους κανόνες αυτούς τους κάνουμε να λειτουργούν εμείς. Ασυνείδητα. Μας έχουν εκπαιδεύσει στην εντέλεια, στο να είμαστε απλά και μόνο Θεατές.

Θα διαφωνήσω μόνο με τη Στεφανία που λεει ότι όλα αυτά είναι «τώρα τελευταία».

Πάντα έτσι ήταν. Η δουλειά της εξουσίας από τότε που έχουμε αυστηρή δομή εθνοκρατών είναι αυτή. Απλά , πια η εξουσία έμαθε το μάθημα της –όταν για λίγο τρόμαξε με τις κινητοποιήσεις της δεκαετίας του 60 & 70 , με το underground movement κλπ και ανάκαμψε πολύ πιο σοφή.

Μεταξύ του μαύρου και του άσπρου, έβαλε δεκάδες αποχρώσεις του γκρίζου για να παίζουμε ήσυχοι στο πάρκο με τα κάγκελα.

[orban]

Λέω να συμφωνήσω κατά βάση με τον φίλο μου Nibelungen …


Θα διαφωνήσω εν μέρη ως προς αυτό.

------Αν δεν είναι πια ο «λογοκριτής» (που φοβάμαι πως είναι με αυτά που διαβάζω για το Best radio) είναι οι ίδιοι οι άνθρωποι που είναι δίπλα σου που αν ψελλίσεις κάτι το διαφορετικό-----

Δεν πιστεύω ότι το να βρίζεις απρόκλητα στο μικρόφωνο που έχεις στη διάθεση σου - ποιος έκανε την γκάφα να στο δώσει άραγε - σου παρέχει και το δικαίωμα να μπινελικωνεις ΟΠΟΙΟΝ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙΣ με όλα τα χαριτωμένα τύπου μαλακ . . ς, πουστ . . ς, γαμιεστ . . . ι ολοι, καριοληδ . . . ς , της μαν. . . ς σας κτλ.

ΤΟ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΑΚΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΜΕ ΔΕΜΕΝΟ ΤΟ ΓΑΙΔΑΡΟ ΣΟΥ, ΤΟ ΟΤΙ ΕΧΕΙΣ ΒΟΛΕΥΤΕΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΑΡΤΙΕΣΑΙ ΒΙΟΠΟΡΙΣΤΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΙΚΡΟΦΩΝΟ όπως ΟΙ 55 ΑΛΛΟΙ ΠΟΥ ΕΜΕΙΝΑΝ ΑΝΕΡΓΟΙ ΕΞΑΙΤΙΑΣ ΣΟΥ, ΤΟ ΟΤΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΕΙΧΕS ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ - ΚΛΙΚ FM - ΟΤΙ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΤΕΧΕΙ Η ΤΣΕΠΗ ΤΟΥ ΑΣ ΡΙΣΚΑΡΕΙ ΜΑΖΙ ΜΟΥ, δεν σημαινει

ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ Ο ΥΠΕΡΑΝΩ ΠΑΠΑΡΑΣ!!!

όταν ΤΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΟΥ ΕΧΕΙ ΣΤΕΙΛΕΙ 2-3 ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΣΥ ΣΝΟΜΠΑΡΕΣ ΕΝΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΛΟΙΠΟΙ ΣΤΑΘΜΟΙ ΑΝΑΓΚΑΖΟΝΤΑΙ ΝΑ ΥΙΟΘΕΤΗΣΟΥΝ, ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΑΔΙΑΦΟΡΕΙΣ ΕΣΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΣΑΙ Ο ΘΕΟΣ..

Ποιος έχει το θράσος να πει ότι οι 55 δεν γνώριζαν ποιος συνεργάτης τους είναι αυτός που τους πήρε στο λαιμό του ΟΝΤΑΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΒΟΛΕΜΕΝΟΣ.

Το φίμωμα των σταθμών ΔΕΝ μας αρέσει, ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝΕ ΟΣΟΙ ΤΟ ΑΞΙΖΟΥΝ δεν μας χαλάει επίσης καθόλου !

orban

[Nibelungen]

Μα δεν υπάρχει καμία απολύτως διαφωνία φίλε Orban σε ότι λες.

Μπορεί εγώ να μην ήμουν σαφής τελικά , αλλά η φράση μου : Γιατί και εδώ έχουμε μια ανάλογη δικτατορία , αυτή του life style η οποία ειδικά στην Ελλάδα μπέρδεψε τα πάντα μετατρέποντας έναν ολόκληρο τόπο σε ένα τοπίο θλιβερού χαβαλέ. νομίζω καλύπτει ακριβώς ότι λες και εσύ φίλε.

Μόλις χτες το βράδυ είδα στην Ελευθεροτυπία τις ''επίμαχες'' φράσεις του κυρίου Ψαριανού και έφριξα.

Μα αυτό δεν είναι ραδιόφωνο, αυτό δεν είναι λόγος δημόσιος, αυτ΄΄ο δεν είναι απολύτως τίποτα. Είναι οχετός και υβρεολόγιο, είναι σε τελική ανάλυση απόλυτη περιφρόνηση προς το κοινό και τα πάντα.

Και είναι νομίζω ένα καθαρό προϊόν των φαινομένων που προσπάθησα πολύ συνοπτικά να εξηγήσω πιο πάνω.

Αυτό που με τρομάζει, είναι πως κάποιοι έρχονται τώρα να υπερασπιστούν αυτή τη ''γλώσσα'' αυτό το ύφος της ''ψευτομαγκιάς'' και του φτηνού ''αντριλικιού'' στο ΄΄ονομα της δημοκρατίας.

Προσωπικά δε με νοιάζουν οι ιδεολογικές επιθέσεις προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Και δύσκολα θα βρεις πιο έντονο αντικληρικαλιστή από μένα. Αλλά , άλλο πράγμα το να είσαι ''αντι'' σε κάτι και άλλο το πως το εκφράζεις.

Όλα μαζί όμως Orban, ο Ψαριανός, ο κάθε Ψαριανός, οι αυτόκλητοι συνήγοροι, το κοινό που επικροτεί την αγοραία κατάσταση κλπ, όλα μαζί είναι πολύ θλιβερά. Και αδιέξοδα φοβάμαι είναι....