Kριτική Δίσκου: Dwele &#–; W.W.W. (W.ants W.orld W.omen)


Ημερομηνία Σάββατο, 10 Ιούλ 2010 @ 23:25
Θέμα/Κατηγορία Μουσικά νέα - Συναυλίες - Δισκογραφία

Αποστολέας Hektor



Dwele – W.W.W. (W.ants W.orld W.omen)Πολλές φορές υπάρχουν αξιόλογοι καλλιτέχνες που εξαιτίας μίας χαμηλόβαθμης διαφήμισης, χάνονται ανάμεσα σε πάμπολλα albums που κυκλοφορούν κάθε χρονιά. Βέβαια, αυτό είναι λογικό από την στιγμή που υπάρχει μία συνεχόμενη εικόνα άλλων τραγουδιστών σε σελίδες και τηλεόραση, και μοιραία προσπερνιούνται σοβαρές δισκογραφικές παρουσίες. Ο Dwele μπορεί να μην σας λέει αμέσως κάτι, αλλά αν αναφέρω το κομμάτι «Flashing Lights» και «Power» του Kanye West, ίσως σας βοηθήσω λίγο. Ο Andwele Gardner έχει να επιδείξει μία πολύ μεγαλύτερη καριέρα πέρα από μερικά feats και την συνεργασία του με τον κύριο West. Από το 2003 έχει βγάλει τρεις solo δίσκους (δεν συμπεριλαμβάνω το «Rize», το οποίο κυκλοφόρησε με δική του πρωτοβουλία και το περσινό Mixtape) και μετά το πολύ ενδιαφέρον «Sketches of a Man», είδα μετά χαράς πως επέστρεψε.


Αυτό που είναι χαρακτηριστικό σε τέτοιοι είδους R&B artists, είναι η επιλογή των rap συμμετοχών. Έχουν όρεξη να προσκαλέσουν ποιοτικούς, αλλά όχι άγνωστους MCs, και με διαφορετικές ηχητικές ρίζες . Το ίδιο ισχύει σε αυτό το LP γενικότερα για τις συνεργασίες που έχει, με τους Dj Quick, David Banner, Monica Blaire, Lloyd Dwayne, Slum Village και Raheem DeVaugn να δίνουν έναν διαφορετικό τόνο με την παρουσία τους. Ιδιαίτερα το ντουέτο με τον τελευταίο, τον Raheem, είναι ένα από τα κομμάτια που σου μένουν κατά την διάρκεια της πρώτης ακρόασης. Το «W.W.W. (W.ants W.orld W.omen)» είναι όπως θα διακρίνετε και από τον τίτλο σε τρία μέρη, τα οποία διαχωρίζονται μεταξύ τους ελαφρός από το περιεχόμενο των lyrics του. Εννοείτε, πως το συναίσθημα, η ερωτική ατμόσφαιρα και ο ρομαντισμός για την γυναίκα παραμένει στο επίκεντρο σε όλο το album. Λογικό, αφού ο Dwele έχει μία έφεση να προσδίδει αρκετό αισθησιακό feeling με τα φωνητικά του. Ανάμεσα στα τρία μέρη, το τελευταίο με τον τίτλο «Women» είναι και το πιο κολλητικό. Εκεί παρουσιάζει τις μεγάλες του δυνατότητες, τόσο σαν τραγουδιστής, όσο και σαν μουσικός παραγωγός.

Οι συνθέσεις σε tracks όπως τα : «Love You Right», «What’s Not Love», «I Understand» και «Give Me A Chance» παίρνουν αμέσως άριστα. Βρίσκονται κατά κάποιον τρόπο «τυφλά» με τα vocals του Dwele, σε παρασέρνει αμέσως στο ρυθμό του και έχει μία εξαιρετική αισθητική. Θα έλεγα πως υπάρχει μία τάση προς την R&B του 90′, αυτού του smooth ήχου, με την γνωστή ταχύτητα, ειδικά στις πιο γρήγορες δημιουργίες(«Hangover», «I Wanna»). Το παράδειγμα του τελευταίου κομματιού, η συνεργασία με τον DJ Quick, θα μπορούσε να παίζετε άνετα σ’ ένα Αμερικανικό ραδιόφωνο το 1998 ακολουθώντας το «Home Alone» του R. Kelly και του Keith Murray στο tracklist. Δεν εννοώ ότι κλέβει αυτή την γνωστή επιτυχία, απλά προσπαθώ να σας παρουσιάσω μία εικόνα από την λειτουργία του «W.W.W.» ως project. Δεν είναι όλες οι παραγωγές εντυπωσιακές, υπάρχουν σίγουρα παραδείγματα όπου θα μπορούσε να γίνει μία διόρθωση ,να επιλεχθεί ίσως μία πιο σωστή μουσική υποστήριξη για τον καλλιτέχνη. Αυτό το αναφέρω,επειδή δεν έχει μία τρομακτική ενέργεια με την φωνή του, είναι τελείως χαλαρός και χαμηλότονος σε αυτό που κάνει. Οπότε, αν είναι υπερβολικά εύκολο ή προβλέψιμο το beat, ενδεχομένως να σας φανούν μερικά tunes λιγότερο διασκεδαστικά, χωρίς όμως να κάνουν ζημιά στην ουσία αυτής της δισκογραφικής κυκλοφορίας.

Είναι η συνοχή που το κάνει τόσο εύκολο να το ακούσεις από το πρώτο μέχρι το 17ο κομμάτι. Με σωστά hooks σαν το «Detroit Sunrise» θα σας αφήσει σίγουρα την σφραγίδα του μέσα από τις δουλειές του. Καλοδεχούμενο το πρώτο 20λεπτο με ενορχηστρώσεις που διακρίνονται για την ενέργεια που βγάζουν, αλλά προτιμάω τα ήρεμα τραγούδια, επειδή του ταιριάζουν πολύ περισσότερο. Δεν θα τον χαρακτήριζα μεσσία της R&B ή κάτι τέτοιο, άλλωστε έδειξε μία μικρή αδυναμία όταν ήθελε να ξεφύγει λίγο από την ερωτική θεματολογία. Γιατί εκεί, στο ρομαντικό πλαίσιο, κάνει πολύ μεγάλα πράγματα άμα αναλογιστώ ότι μιλάμε για έναν τραγουδιστή που τόσα χρόνια βαδίζει ανάμεσα στην αφάνεια και σε μερικά λεπτά δημοσιότητας. Σίγουρα, δεν έχει πολλές φοβερές εκπλήξεις ή στιγμές που θα σε κάνει να σαστίσεις από τον ενθουσιασμό σου. Κάνει όμως κάτι άλλο, που προσωπικά μου είχε λείψει πολύ: Το «W.W.W. (W.ants W.orld W.omen)» θυμίζει μετά από καιρό και έπειτα από άπειρες ανιαρές δισκογραφίες άλλων συναδέλφων του, τι σημαίνει πραγματική R&B, τι ήταν και τι θα είναι πάντα αυτό το μουσικό είδος.



Βαθμολογία: 3,5/5

Κομμάτια Που Ξεχώρισαν:

Tracklist:

01. wants (intro)
02. i wish
03. grown
04. dodgin your phone (feat.david banner)
05. dim the lights (feat.raheem devaughn)
06. world (intro)
07. how i deal (feat.slum village)
08. hangover
09. my people
10. detroit sunrise (feat.monica blaire & lloyd dwayne)
11. women (intro)
12. i understand
13. love you right
14. more than a (interlude)
15. whats not to love
16. give me a chance
17. i wanna (feat. dj quik)

Διαβάστε όλη την κριτική και δείτε video clip από αυτή τη δουλειά στο beat-town


Τον Εκτωρα Αποστολόπουλο τον ακούτε κάθε Παρασκευή στις 21.00 στο HotStation Goes Urban, αλλά τον διαβάζετε κι όλας στο μουσικό ιστολόγιο www.beat-town.com.



Το άρθρο αυτό προέρχεται από

HotStation.gr Greek Radio online


http://www.HotStation.gr

Το URL της ιστορίας αυτής είναι το εξής
http://www.HotStation.gr/article2144.html