Μετά την επιτυχημένη θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος «Έγκλημα και Τιμωρία» την περσινή σεζόν, το Εσωθέατρο επανέρχεται με μία ακόμα διασκευή, αυτήν την φορά, με το μυθιστόρημα του Paulo Coelho «ο Αλχημιστής», που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην χώρα μας.
ΕΣΩΘΕΑΤΡΟ Ακταίου 3 Θησείο, πλησίον ηλεκτρικού, 210-3410224,
Πεμ, Παρ, Σαβ 9.30μμ, Κυρ 8.30μμ., €20, φοιτ.: €13. Διάρκεια 80΄
Ο ΑΛΧΗΜΙΣΤΗΣ
ΔΡΑΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ του Πάολο Κοέλο. Διασκευή-σκηνοθ. Τ. Προύσαλη. Ερμηνεύουν: Τ. Προύσαλης, Β. Κώστα, Γ. Αδρίμης, Ζ. Κληματσάκη, Η. Καρτάνου. Σκην.:Γ. Παπάζογλου, Φωτισ: Τ. Ποδαρόπουλος.
Η θεατρική μεταφορά του πασίγνωστου μυθιστορήματος με ήρωα τον νεαρό βοσκό Σαντιάγο, που κυνηγώντας τον προσωπικό του Μύθο, βιώνει την δική του μυητική Οδύσσεια. Ύστερα από πολλές περιπέτειες με φόντο την έρημο, ακολουθώντας έναν αλχημιστή καταλήγει αλχημιστής κι ο ίδιος.
ΕΣΩΘΕΑΤΡΟ Ακταίου 3 Θησείο, πλησίον ηλεκτρικού, 210-3410224,
Πεμ, Παρ, Σαβ 9.30μμ, Κυρ 8.30μμ., €20, φοιτ.: €13. Διάρκεια 80΄
Προγραμματισμένη πρεμιέρα: Παρ. 6 Φεβρουαρίου
Αναλυτικότερα
Μετά την επιτυχημένη θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος «Έγκλημα και Τιμωρία» την περσινή σεζόν, το Εσωθέατρο επανέρχεται με μία ακόμα διασκευή, αυτήν την φορά, με το μυθιστόρημα του Paulo Coelho «ο Αλχημιστής», που ανεβαίνει για πρώτη φορά στην χώρα μας.
Με μία διασκευή που έχει διατηρήσει την διαδοχή της δράσης του πρωτοτύπου, ζωντανεύει επί σκηνής, η ιστορία του Σαντιάγο, ενός νεαρού Ισπανού βοσκού, που εγκαταλείπει την ανέμελη ζωή στα βοσκοτόπια της Ανδαλουσίας για να επιδοθεί στην αναζήτηση ενός θησαυρού και στην Πραγμάτωση του Προσωπικού του Μύθου. Θα χρειαστεί να περιπλανηθεί πολύ, να κινδυνεύσει, να ερωτευτεί, να γίνει μαθητής του Αλχημιστή κι Αλχημιστής ο ίδιος, θα χρειαστεί να διανύσει μία μακρά κυκλική πορεία, μια πορεία μεταμόρφωσης μόνο και μόνο για να βρει τον θησαυρό -και αλληγορικά, τον ίδιο του τον εαυτό- εκεί απ’ όπου ξεκίνησε…
Η διασκευή και η σκηνοθεσία είναι του Τάσου Προύσαλη. Tους φωτισμούς υπογράφει ο Τάκης Ποδαρόπουλος και το σκηνικό ο Γιώργος Παπάζογλου. Τα κοστούμια επιμελήθηκε η Χρυσούλα Παπαδοπούλου, την κίνηση η Άννα Ζεβελάκη και την μουσική η Ναταλία Τζήμα. Οι Τάσος Προύσαλης, Βούλα Κώστα, Γιάννης Αδρίμης, Ζαχαρούλα Κληματσάκη, Ηλέκτρα Καρτάνου και Χρύσα Διαμαντάκη ενσαρκώνουν δεκατρείς διαφορετικούς ρόλους επί σκηνής.
Οι παραστάσεις ξεκινούν την Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου και θα παίζονται κάθε Πέμπτη, Παρασκευή και Σάββατο στις 9.30μμ και κάθε Κυριακή στις 8.30μμ.
Από το πρόγραμμα της παράστασης
Η υπόθεση …
Εκεί όπου ο μυστικισμός του Μεσαίωνα συναντά το τραγούδι της Ερήμου
Ο Αλχημιστής είναι η ιστορία του Σαντιάγο, ενός νεαρού Ισπανού που επιθυμώντας να είναι ελεύθερος να ταξιδεύει, επιλέγει να γίνει βοσκός. «Αγόρασε ένα κοπάδι και γύρισε τον κόσμο, μέχρι να μάθεις ότι το κάστρο μας είναι το πιο σπουδαίο και οι γυναίκες μας οι πιο όμορφες» είναι τα λόγια του πατέρα του. Σύντομα όμως, δεν του φτάνει η ανέμελη ζωή στα βοσκοτόπια της Ανδαλουσίας κι έτσι αποφασίζει να αφήσει πίσω του όσα τον δένουν μ’ αυτήν και να επιδοθεί στην αναζήτηση της τύχης του, στην Πραγμάτωση του Προσωπικού του Μύθου. Το έναυσμα γι αυτήν την αναζήτηση δεν είναι παρά ένα όνειρο που τον προτρέπει να ανακαλύψει έναν θησαυρό στις πυραμίδες της Αιγύπτου. Μόλις ο Σαντιάγο παίρνει την οριστική απόφαση να πραγματοποιήσει ένα τέτοιο ταξίδι, ευθύς συναντά κι έναν περίεργο άντρα που αυτοαποκαλείται «βασιλιάς της Σαλίμ», ο οποίος τον ενθαρρύνει περαιτέρω και τον προτρέπει να ακολουθεί πάντα τα σημάδια. Η περιπλάνηση ξεκινά: ο Σαντιάγο μέσω του Γιβραλτάρ, περνά απέναντι στην Ταγγέρη με σκοπό να διασχίσει την Σαχάρα και να βρεθεί στον προορισμό του, στις Πυραμίδες. Ο δρόμος του δεν θα ‘ναι δίχως περιπέτειες, ούτε χωρίς κινδύνους. Όμως και πόσες ωραίες στιγμές θα του χαρίσει… πόσους σημαντικούς ανθρώπους θα γνωρίσει: τον έμπορο στο μαγαζί των κρυστάλλων, τον Άγγλο συνοδοιπόρο του, την αγαπημένη του Φατιμά και πάνω απ’ όλα, τον άνθρωπο που θα τον διδάξει, τον γέρο- Αλχημιστή… Μετά από μια τέτοια πορεία, ο Σαντιάγο φτάνει τελικά στις πυραμίδες και μετά από μία τελική, σχεδόν θανατηφόρα περιπέτεια-δοκιμασία, ανακαλύπτει πως ο θησαυρός δεν βρίσκεται εκεί, στην Αίγυπτο αλλά ….
Δεύτερη ανάγνωση του Αλχημιστή
Ο «Αλχημιστής» του Κοέλιο, κατατάσσεται μαζί με τον «Μικρό Πρίγκηπα» του Σαιντ-Εξυπερύ, τον «Σινντάρτα» του Έσσε κ.ά σε μια κατηγορία αλληγορικών έργων, τα οποία ενώ σε πρώτο επίπεδο αναφέρονται σε περιπλανήσεις και ταξίδια, ουσιαστικά, πραγματεύονται πορείες ζωής και μάλιστα πνευματικής.
Στον «Αλχημιστή», αυτή η πορεία ζωής μπορεί να διακριθεί σε κάποια στάδια. Καταρχήν, ο Σαντιάγο εγκαταλείποντας μια κοινότυπη παγιωμένη ζωή κάνει το πρώτο βήμα στον μακρύ δρόμο της εσωτερικής αναζήτησης. Θέλει να ταξιδεύει… γιατί έτσι νιώθει ελεύθερος. Ελεύθερος να αλλάζει, να βελτιώνεται, να μεταμορφώνεται. Κι έτσι γίνεται βοσκός, «ποιμένας», επομένως εν δυνάμει κάποιος που μπορεί να καθοδηγεί άλλους στο εσωτερικό μονοπάτι. Για να καθοδηγήσει όμως άλλους, πρώτα πρέπει να βρει τον εαυτό του. Αυτό θα το επιτύχει αν αφοσιωθεί στην επιδίωξη της πραγμάτωσης του Προσωπικού του Μύθου.
Αυτή είναι η πρώτη αχτίδα επίγνωσης σε κάθε εσωτερικό αναζητητή το πρώτο βίωμα. Μόλις ληφθεί αυτή η απόφαση, «όλα στο σύμπαν συνωμοτούν για να πραγματοποιήσουμε τον προσωπικό μας μύθο». Μοιάζει η φύση να μας μιλά με σημάδια ευνοϊκά και να μας ενθαρρύνει. Η ενθάρρυνση για τον Σαντιάγο προσωποποιείται στον βασιλιά της Σαλίμ: αυτός είναι ο πρώτος του καθοδηγητής. Είναι αυτός που θα του εμφυσήσει το σθένος και την αποφασιστικότητα για το δεύτερο βήμα. Αν θέλει να προχωρήσει παραπέρα, ο Σαντιάγο οφείλει να αφήσει κατά μέρος τις προσκολλήσεις του, τις παλιές θύμησες, την Λουσία, κόρη του εμπόρου και τα αγαπημένα του πρόβατα. Αν και προς στιγμήν διστάζει, ο Σαντιάγο αποφασίζει να κάνει αυτό το δεύτερο βήμα-άλμα προς το άγνωστο μέλλον, «με την εμπιστοσύνη ενός παιδιού και με την βούληση ενός Μύστη», όπως θα έλεγε και η Ε.Π. Μπλαβάτσκυ.
Ο δρόμος του εσωτερικού αναζητητή δεν είναι στρωτός αλλά γεμάτος εμπόδια, κακοτράχαλος αυτός όμως είναι ο δρόμος της Αρετής, αυτόν που επιλέγουν ο Ηρακλής και οι άλλοι ήρωες. Έτσι, λοιπόν κι ο δικός μας μικρός ήρωας συναντά την μία δυσκολία μετά την άλλη. Πέφτει θύμα κλοπής. Απογοητεύεται, όμως μόνο προσωρινά, ορθώνει το ανάστημά του και συνεχίζει, γιατί φέρει μαζί του, κάτι δεν του το κλέψανε: τους λίθους Ουρίμ και Τουμίμ, που του είχε χαρίσει ο βασιλιάς και που δεν είναι παρά το σύμβολο της διάκρισης. Στην πραγματικότητα, ο Σαντιάγο σε όλη την παράσταση δεν έχει ανάγκη τους λίθους, δηλαδή, την διάκριση σε υλική υπόσταση, γιατί έχει κιόλας επιτύχει την εσωτερική, βιωμένη διάκριση. Με διάκριση λοιπόν και αποφασιστικότητα, ο Σαντιάγο-μαθητής της πνευματικής ατραπού θα πορευτεί στην έρημο, που θα τον λούσει με αντανακλώμενο φως και θα πυρακτώσει την καρδιά του με σταθερή βούληση να πραγματοποιήσει τον προσωπικό του Μύθο. Και μέσα από την έρημο, θα βρει την όαση, τον τόπο όπου θα γίνει πολεμιστής του Δικαίου και συνάμα εραστής Αγάπης που ελευθερώνει και δεν περιορίζει, άξιος μαθητής άξιου δασκάλου και τελικά Μύστης-Δάσκαλος κι ο ίδιος. Η έρημος και η όαση, οι δυό όψεις του ίδιου νομίσματος, αναγνωρίζουν πια στο πρόσωπο του τον Μύστη και του παραδίδονται. Κι αυτός με την σειρά του, συντονίζεται μαζί τους, συντονίζεται με την Ψυχή του Κόσμου και ακούει την φωνή της Σιγής. Η αποκάλυψη μέσα του έχει συμβεί, η αλχημική μεταμόρφωσή του είναι δεδομένη.
Κι όμως η ψυχή ακόμα λαχταρά… Αν και βίωσε όλα τούτα, πρέπει να βιώσει και τον προσωπικό του Μύθο: όχι βέβαια το να βρει υλικό χρυσό, αλλά να βρει τον εσώτατο Χρυσό, τον εσώτατο θείο του σπινθήρα. Απομένει λοιπόν, μια τελευταία πραγμάτωση: αυτή της εύρεσης του «θησαυρού».
Μετά από μια τελική, υπέρτατη δοκιμασία ο αλλαγμένος, ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ άνθρωπος Σαντιάγο, θα συνειδητοποιήσει τα λόγια του δασκάλου του: «εκεί που είναι η καρδιά σου, εκεί είναι κι ο θησαυρός σου» όταν θα αντιληφθεί πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ο θησαυρός δεν ήταν παρά στο σημείο της αφετηρίας του, ακριβώς στο ορμητήριο του. Όμως παρόλο που ο θησαυρός φώλιαζε στον πυρήνα της ύπαρξής του, ήταν αναγκαίο να πραγματοποιήσει όλο αυτό το ταξίδι, προκειμένου να αποκτήσει την κατάλληλη όραση-διόραση για να δει την Αλήθεια, «να γίνει αυτό που Είναι», όπως θα έλεγε και ο σύγχρονος Μύστης, ένας άλλου τύπου Αλχημιστής, ο Ράμανα Μαχάρσι.
